بند فعلی

بند اصلاحی

گواهینامه راهنمایی و رانندگی و همچنین سوابق مربوط به آن که توسط راهنمایی و رانندگی اعلام می‌شود قابل ترجمه و تأیید می‌باشد. گواهی‌های نیروی انتظامی در خصوص مفقود شدن گواهی نامه قابلیت ترجمه و تأیید را داراست. برابر با اصل نمودن گواهینامه‌های بین‌المللی بلامانع است.

الف) گواهینامه راهنمایی و رانندگی و همچنین گواهی مربوط به سوابق آن که توسط راهنمایی و رانندگی اعلام می‌شود قابل ترجمه و تأیید می‌باشد.

ب) گواهی‌های نیروی انتظامی در خصوص عدم تخلف یا موارد تخلف و مفقود شدن گواهینامه قابل ترجمه و تأیید است.

ج) برابر با اصل نمودن گواهینامه‌های بین‌المللی توسط مترجم و تأیید آن بلامانع است.

بند فعلی

بند اصلاحی

کارت پایان خدمت و معافیت از خدمت نظام وظیفه عمومی با ارئه اصل آن قابل ترجمه و تأیید است، پشت کارت باید ترجمه شود، کپی برابر اصل کارت قابل تأیید نیست. گواهی‌های صادره از نیروی انتظامی مبنی بر مفقودیت کارت قابل ترجمه و تأیید می‌باشد.

الف) کارت پایان خدمت و یا معافیت آن در صورتی قابل تأیید است که اصل آن ارائه و دو طرف کارت ترجمه شده باشد.

ب) گواهی‌های صادره از حوزه نظام وظیفه ناجا مبنی بر مفقود شدن کارت و تعیین محل خدمت قابل ترجمه و تأیید است.[5]

بند فعلی

بند اصلاحی

گواهی عدم سوء پیشینه کیفری با ارئه اصل آن قابل ترجمه و تأیید است و از تاریخ صدور 3 ماه برای ترجمه اعتبار دارد.

الف) گواهی عدم سوء پیشینه کیفری ظرف سه ماه از تاریخ صدور قابل ترجمه و تأیید است.

بند فعلی

بند اصلاحی

سند طلاق یا رونوشت محضری آن در صورتی که ممهور به مهر و امضاء دفتر ثبت طلاق باشد با ارائه شناسنامه یکی از طرفین قابل ترجمه و تأیید است.

الف) اصل سند طلاق و یا اصل رونوشت آن که توسط دفترخانه اسناد رسمی صادر کننده آن تصدیق شده باشد با ارائه شناسنامه یکی از طرفین که واقعه طلاق در آن ثبت شده باشد قابل ترجمه و تأیید است.

ب) در مورد اتباع خارجی مقیم ایران که طلاق از طریق دادگاه ایران صادر شده باشد با ذکر بلامانع بودن ترجمه آن از طریق شعبه مربوطه قابل ترجمه و تأیید است.

بند فعلی

بند اصلاحی

سند ازدواج یا اصل رونوشت محضری آن ممهور به مهر دفترخانه اسناد رسمی با ارائه شناسنامه یکی از زوجین قابل ترجمه و تأیید است. گواهی‌های صادره از اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور مبنی بر ازدواج خارجیان مقیم ایران و مهاجرین خارجی (عراقی و افغانستانی) که در ایران ازدواج نموده‌اند قابل ترجمه و تأیید می‌باشد. در صورتی که یکی از زوجین ایرانی باشد گواهی‌های مزبور با ارائه شناسنامه و ثبت واقعه ازدواج در شناسنامه قابل ترجمه و تأیید می‌باشد. اقرار به زوجیت رد صورتی ترجمه و تأیید می‌شود که مثل اقرارنامه در دفاتر اسناد رسمی ثبت و واقعه مزبور در شناسنامه قید گردیده باشد، ازدواج موقت قابل ترجمه و تأیید نیست.

الف) اصل سند ازدواج و یا اصل رونوشت آن که توسط دفترخانه اسناد رسمی صادر کننده آن تصدیق شده باشد با ارائه شناسنامه یکی از زوجین که واقعه ازدواج در آن ثبت شده باشد قابل ترجمه و تأیید است.

ب) در مورد اتباع خارجی مقیم ایران که در کشور ایران ازدواج نموده‌‌اند گواهی‌های صادره از اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور قابل ترجمه و تأیید می‌باشد.

ج) در صورتی که یکی از زوجین ایرانی[4] باشد گواهی‌های ازدواج صادره از وزارت کشور با ارائه شناسنامه فرد ایرانی که واقعه ازدواج در شناسنامه ثبت شده باشد قابل ترجمه و تأیید می‌باشد.

د) اقرار رسمی به زوجیت و ازدواج موقت در صورتی ترجمه و تأیید می‌شود که در دفاتر اسناد رسی ثبت شده باشد و با درج در شناسنامه و ممهور به مهر ثبت اسناد قابل ترجمه و تأیید است.

بند فعلی

بند اصلاحی

گواهی ولادت اتباع ایرانی تا 15 روز پس از صدور قابل ترجمه و تأیید بوده و بعد از آن با ارائه شناسنامه قابل ترجمه و تأیید است. گواهی پزشک یا بیمارستان با تأیید نظام پزشکی و ارائه شناسنامه قابلیت ترجمه و تأیید دارد.

گواهی ولادت اتباع خارجه با مهر ثبت احوال و یا نامه از وزارت کشور قابل ترجمه و تأیید است

الف) گواهی ولادت تا 15 روز از زمان ولادت با مهر و امضاء پزشک و تأیید نظام پزشکی بدون شناسنامه قابل تأیید است و بعد از 15 روز با ارائه شناسنامه ترجمه و تأیید می‌گردد.[3]

ب) گواهی ولادت اتباع خارجی با مهر ثبت احوال، یا نامه از وزارت کشور و یا برگه تأییدیه از پلیس امنیت امور اتباع خارجه قابل ترجمه و تأیید است.

بند فعلی

بند اصلاحی

گواهی تجرد صادره از سازمان ثبت احوال کشور، اداره کل امور هویتی ایرانیان خارج از کشور، با ارائه شناسنامه قابل ترجمه و تأیید است.

گواهی تجرد صادره از اداره ثبت احوال امور خارجه و یا گواهی از اداره کل امور هویتی ایرانیان خارج از کشور، با ارائه شناسنامه قابل ترجمه و تأیید است.

بند فعلی

بند اصلاحی

اصل گواهی فوت یا رونوشت مصدق آن با مهر اداره ثبت احوال و با ارائه شناسنامه متوفی قابل ترجمه و تأیید است در خصوص اتباع خارجی متوفی در ایران گواهی فوت صادره از بیمارستان با مهر پزشک و تأیید نظام پزشکی یا پزشکی قانونی قابلیت ترجمه رسمی و تأیید را دارد.

الف) اصل گواهی فوت یا رونوشت مصدق آن با مهر اداره ثبت احوال همراه شناسنامه متوفی و در صورت عدم شناسنامه (اسنادی که دال بر فوت فرد باشد) و گواهی فوت در مورد اقلیت‌های مذهبی در صورت عدم شناسنامه و اسنادی که دلالت بر فوت فرد می‌نماید با ارائه مدارک از مراکز دینی مربوطه جهت ترجمه قابل تأیید می‌باشد.[2]

ب) گواهی فوت اتباع خارجی متوفی در ایران با مهر ثبت احوال، یا مهر ثبت احوال امور خارجه، یا نامه تأییدیه از اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور و یا ارائه تأییدیه پزشکی قانونی قابل ترجمه و تأیید است.